zondag 19 januari 2014

Wijn proeven in Umbria.. twee paradijslijke plekken


Precies een week geleden heb ik een erg leuk tripje gemaakt in de omgeving van Montefalco. Over Montefalco kan ik bladzijden volschrijven, en weet je: dat ga ik ook doen. Maar nu even niet. De bedoeling is dat ik iets vertel over de Sagrantino.

Voor lezers die een recensie verwachten over de kwaliteit van de wijn: stuur me je emailadres, dan breng ik je in contact met een sommelier die er alles van weet en daarnaast een privétour langs de cantine van Montefalco kan organiseren. 

Dit stuk gaat namelijk over twee cantine (wijnboerderijen) die ik heb bezocht. Er zijn er heel veel in Umbria en meerdere mogelijkheden om ze te bezoeken. De tour waarover ik het heb was georganiseerd door La Strada del Sagrantino. Dit bureau organiseert verschillende evenementen door het jaar heen, dus kijk ook even op hun website.

We verzamelden op het Piazza del Comune in Montefalco waar een busje klaar stond om ons naar de eerste cantina te brengen: Scacciadiavoli. De naam stamt van het dorpje dat grenst aan de wijngaarden en betekent `duiveluitdrijving,` één van de doelen waarvoor de wijn gebruikt werd in de oude tijd. Het bedrijf werd eigendom van de familie Pambuffetti en wordt op dit moment gerund door de vierde generatie daarvan.





Het fabriekje werd in 1994 speciaal gebouwd om het proces van wijnbereiding mogelijk te maken, en is dus niet, als veel anderen, oorspronkelijk een woonhuis of boerderij geweest. De druiven worden vanuit de wijngaarden naar de vierde verdieping gebracht, geselecteerd en dan naar de derde verdieping getransporteerd om te gisten in enorme houten of  roestvrijstalen vaten.








De Montefalco Rosso DOG rijpt vervolgens een jaar op de begane grond, de Sagrantino DOCG en de Passito DOCG twee jaar in de kelder.


















Na deze interessante rondleiding gingen we naar de Sala del Degustazione en kregen daar diverse wijnen, brood, kaas en ham om te proeven. Ik hoef zeker niet te zeggen dat het allemaal geweldig smaakte.





Het busje kwam en we reden naar een kleinere cantina, Moretti Omero. Het bedrijf is opgericht na de Tweede Wereldoorlog en is sinds die tijd een familiebedrijf. Foto´s aan de muren getuigen van een lange en gedeelde traditie van passie voor het wijn- en olijfolie bedrijf. Net als het aanstekelijke enthousiasme van onze gidsen, die ons met grote trots rondleidden over het terrein.


Het terrein omvat 18000 wijnranken en 4500 olijfbomen. De productie gebeurt al langer dan 20 jaar uitsluitend via biologische methoden. Dit houdt in dat alle producten gecontroleerd en gegarandeerd1 worden door de ICEA2 en de AIAB3. Moretti Omero heeft diverse prijzen en vermeldingen gewonnen.




Vervolgens was het proeven geblazen. Ik herinner me de Grecchetto en Montefalco Rosso in het bijzonder. En, al heeft het weinig met wijn van doen, de Insalata di Farro (speltsalade) die de eignaren hadden klaargemaakt was ook erg troostrijk.

Na dit plezierige bezoek reden we terug naar Montefalco en ik bedacht onderweg dat er nog veel meer cantine zijn om te bezoeken, maar deze twee hadden me een zeer plezierige middag bezorgd.




1Bron: www.morettiomero.it
2Instituto Certificazione Ecologica Ambientale
3Associazione Italiana Agricoltura Biologica

Geen opmerkingen:

Een reactie posten